Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας της θεραπείας της Ψωριασικής Αρθρίτιδας από την EULAR.
Η Ευρωπαϊκή Ρευματολογική Εταιρεία (EULAR) δημιούργησε δύο ομάδες εργασίας με στόχο την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, πάνω στη θεραπεία της Ψωριασικής αρθρίτιδας, από το 1962 έως τον Ιανουάριο του 2010, που είναι δημοσιευμένη στις μεγαλύτερες βάσεις δεδομένων, EMBASE, MEDLINE και COCHRANE.
Η Ψωριασική αρθρίτιδα από πλευράς κλινικής εικόνας αποτελεί το σταυροδρόμι μεταξύ των περιφερικών πολυαρθριτίδων τύπου Ρευματοειδούς αρθρίτιδας και των κεντροαξονικών ρευματοπαθειών, τύπου Αγκυλοποιητικής Σπονδυλαρθρίτιδας και αυτό διότι, κατά τη διάρκεια της εξέλιξής της μπορεί να εκδηλώσει συμπτώματα και σημεία και από τις δύο αυτές νοσολογικές οντότητες. Λογικό λοιπόν είναι και η θεραπευτική της αντιμετώπιση να είναι περισσότερο περίπλοκη από αυτή των άλλων ρευματοπαθειών.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε:
1) Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα (ΜΣΑΦ) και κλασικά τροποποιητικά της νόσου (DMARDs).
Μελετήθηκαν 1099 σχετικά άρθρα και τελικά αναλύθηκαν 125 που συμπλήρωναν τα κριτήρια της μελέτης ανασκόπησης.
Οσον αφορά τα ΜΣΑΦ. Στοχευμένες μελέτες έχουν γίνει με την Νιμεσουλίδη και την Σελεκοξίμπη σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και τα δύο φάρμακα είναι καλύτερα από το εικονικό για το χρονικό διάστημα των 2-4 εβδομάδων που διήρκησαν αντίστοιχα οι μελέτες. Για τα υπόλοιπα ΜΣΑΦ σε κάποιες μελέτες που συγκρίθηκαν μεταξύ τους δεν παρουσίασαν ουσιώδεις διαφορές στην αποτελεσματικότητα. Κανένα από τα ΜΣΑΦ δεν φαίνεται να προκαλεί έξαρση του εξανθήματος.
Οσον αφορά τα κλασικά τροποποιητικά της νόσου.
Μεθοτρεξάτη: Φαίνεται ότι είναι το πιο καλά μελετημένο φάρμακο από τα DMARDs στην Ψωριασική αρθρίτιδα. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι είναι αποτελεσματική και στην πολυαρθρική μορφή και στα δερματικά εξανθήματα. Η δράση της στην σταθεροποίηση των ακτινολογικών αλλοιώσεων δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Σουφασαλαζίνη και Κυκλοσπορίνη: Οι μελέτες που αναλύθηκαν έδειξαν ότι είναι αποτελεσματικές στην περιφερική αρθρίτιδα, την κεντροαξονική προσβολή και τα δερματικά εξανθήματα. Η δράση τους στην αναστολή των ακτινολογικών αλλοιώσεων δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Λεφλουναμίδη: Τα αποτελέσματα από μια διπλή τυφλή μελέτη και 2 ανοικτές μελέτες έδειξαν ότι είναι αποτελεσματική τόσο στην περιφερική αρθρίτιδα όσο και στο ψωριασικό εξάνθημα στη συνηθισμένη δοσολογία.
Τα Αλατα Χρυσού (ενέσιμα ή από του στόματος) δεν φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα στην Ψωριασική αρθρίτιδα αλλά ούτε να προκαλούν έξαρση στο εξάνθημα.
Η Αζαθειοπρίνη, η Χλωροκίνη, η D πενικιλλαμίνη, το Φουμαρικό Οξύ και η Κολχικίνη δεν φαίνεται να έχουν κάποιο θετικό αποτέλεσμα στην Ψωριασική αρθρίτιδα.
Κανένα από τα DMARDs δεν φαίνεται να προκαλεί έξαρση του εξανθήματος.
Τα Γλυκοκορτικοειδή: Από τα 5557 άρθρα που έχουν δημοσιευθεί αναλύθηκαν 38. Παρά τις πολλές αμφιβολίες που έχουν διατυπωθεί για την χρησιμότητα των κορτικοειδών από του στόματος φαίνεται ότι όλοι τα χρησιμοποιούν σε κάποια φάση της νόσου.
Βιολογικοί παράγοντες: Από τα 1974 άρθρα που ανευρέθηκαν, αναλύθηκαν τα 132 και αφορούσαν τα adalimumab, alefacept, etanercept, golimumab, infliximab και ustekinumab.
Ολοι οι παραπάνω βιολογικοί παράγοντες ήταν αποτελεσματικοί μετά από 16 εβδομάδες χορήγησης τόσο στις περιφερικές όσο και στις κεντροαξονικές μορφές της νόσου. Μερικοί από αυτούς έχουν δοκιμασθεί και για την δακτυλίτιδα με καλά αποτελέσματα.
Για την προσβολή των νυχιών και τις δερματικές βλάβες δοκιμάσθηκαν τα alefacept και ustekinumab αλλά κυρίως το adalimumab και παρουσιάσαν ικανοποιητική αποτελεσματικότητα.
Δεν φαίνεται ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στην αποτελεσματικότητα μεταξύ των διαφόρων βιολογικών παραγόντων. Οσον αφορά τις ανεπιθύμητες ενέργειές τους, ανάλυση των αποτελεσμάτων δεν έδειξε ότι έχουν περισσότερες ή διαφορετικές απότι στις άλλες ρευματοπάθειες.
Συμπερασματικά θα μπορούσε να πεί κανείς ότι οι βιολογικοί παράγοντες που έχουν δοκιμασθεί μέχρι σήμερα έχουν καλύτερο αποτέλεσμα από τα κλασικά τροποιητικά της νόσου σε όλες τις κλινικές παραλλαγές της Ψωριασικής αρθρίτιδας, αλλά κυρίως είναι και οι μόνοι που αναστέλλουν και τις ακτινολογικές βλάβες.
Πηγή= Zoe Ash; Cécile Gaujoux-Viala; Laure Gossec; Elizabeth MA Hensor; Oliver FitzGerald; Kevin Winthrop; Désirée van der Heijde; Paul Emery; Josef S Smolen; Helena Marzo-Ortega. A Systematic Literature Review of Drug Therapies for the Treatment of Psoriatic Arthritis. Ann Rheum Dis. 2012;71(3):319-326. © 2012 BMJ Publishing Group Ltd and European League Against Rheumatism