Το μόνο τυρί που είναι τζάμπα είναι αυτό στην ποντικοπαγίδα!
1. Ο Γιάννης είχε το σπίτι του πάνω από το μαγαζί του, με μόνη παρέα το αγαπημένο του ζώο. Ένα σκύλο που τον ονόμαζε ”Θωμά”.
Μια μέρα, δυστυχώς, ο Θωμάς ψόφησε και ο Μήτσος πήγε στην ενορία της γειτονιάς του και ρώτησε τον παπά:
-Παπά μου, ο σκύλος μου ο Θωμάς πέθανε. Μπορείς να του κάνεις ένα τρισάγιο και μια καλή κηδεία σε παρακαλώ για το φτωχό ζωάκι μου, γιατί τον είχα σαν παιδί μου….
Ο πατήρ Αθανάσιος κούνησε το κεφάλι του και είπε:
-Φοβούμαι πως όχι τέκνον μου. Δεν μπορούμε να κάνουμε θρησκευτικές τελετές για ζώα στην εκκλησιά μας. Από ότι ξέρω όμως, υπάρχει μια αγγλική εκκλησία στο κέντρο. Ένας Θεός ξέρει τι πιστεύουν αυτοί… Ίσως κάνουν κάτι αυτοί για το σκύλο σου…
Και ο Γιάννης του λέει :
-Πάω αμέσως πάτερ. Νομίζεις πως 4.000€ θα είναι αρκετά σαν προσφορά για τις υπηρεσίες τους;
Και τότε ο Πατήρ Αθανάσιος αναφώνησε:
-Κύριε Ελέησον! Βρε Γιάννη μου γιατί τόση ώρα δε μου λες πως ο σκύλος σου είναι Έλληνας και Ορθόδοξος;
2. Μια νεαρή δασκάλα αποφασίζει να κάνει ένα πρόχειρο διαγώνισμα στην τάξη της , για να διαπιστώσει την πρόοδο των μαθητών της . Το θέμα είναι δύσκολο κι αρχίζουν να γράφουν αμέσως . Γυρνάει η δασκάλα να γράψει το θέμα στον πίνακα , σηκώνεται η μίνι φούστα της και απ το βάθος της τάξης ακούγεται ένα γέλιο .
– Τι συμβαίνει , Δημητράκη ; ρωτάει η δασκάλα .
– Κυρία , είδα μια απ τις ζαρτιέρες σας !
– Έξω απ την τάξη , λέει η δασκάλα . Δε θέλω τέτοια πράματα στο μάθημά μου . Δε θέλω να σε δω για 3 ημέρες .
Τότε η δασκάλα αποφάσισε να δώσει κάτι συμπληρωματικές οδηγίες , γυρνάει στον πίνακα και , καθώς τεντώνεται να γράψει , ένα ακόμη γέλιο ακούγεται απ την τάξη .
– Τι συμβαίνει , Γιαννάκη ; ρωτάει η δασκάλα , που είχε αρχίσει να εκνευρίζεται .
– Κυρία , είδα τη ζαρτιέρα σας , απαντάει ο Γιαννάκης .
– Έξω απ την τάξη μου , ξαναλέγει η δασκάλα . Κι αυτή τη φορά η τιμωρία θα είναι πιο αυστηρή . Θα επιστρέψεις μετά από 3 βδομάδες . Εκνευρισμένη όπως ήτανε , γυρίζει πάλι στον πίνακα , αλλά της πέφτει ο σπόγγος . Σκύβει να τον πιάσει και ένα δυνατότερο γέλιο ακούγεται απ το βάθος της τάξης . Στρέφει προς τους μαθητές η δασκάλα και βλέπει τον Μπόμπο να κατευθύνεται προς την έξοδο .
– Και για πού το βαλες εσύ , τον ρωτάει.
– - Μαυτό που είδα εγώ κυρία, φεύγω από το σχολείο και πάω κατευθείαν για Πανεπιστήμιο.
3. Κάνουν δύο στρατιώτες λοκατζήδες κοπάνα απ’ τον στρατό και πάνε για καφέ. Για κακή τους τύχη τους πετυχαίνει ο λοχίας τους να τεμπελιάζουν πίνοντας espresso. Πλησιάζει ο λοχίας, πιάνει τον πρώτο και τον αρχίζει στο ξύλο:
-Πονάς ρε;
-Όχι!
-Γιατί;
-Γιατί είμαι λοκατζής!
Πάει πιάνει τον δεύτερο και τον αρχίζει κι αυτόν στο ξύλο:
-Πονάς ρε;
-Όχι!
-Γιατί;
-Γιατί είμαι λοκατζής!
Πάει πιάνει άλλον ένα και τον αρχίζει κι αυτόν στο ξύλο:
-Πονάς ρε;
-Ναι!!!
-Γιατί;
-Γιατί είμαι ο καφετζής….