Το συχνότερα χορηγούμενο φάρμακο για την θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι η γλυκοζαμίνη (Donarot κα). Το θεραπευτικό της αποτέλεσμα έχει συζητηθεί στη διεθνή βιβλιογραφία από πολλούς ερευνητές. Οι απόψεις διχάζονται! Οι ευρωπαίοι επιμένουν ότι το φάρμακο έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα, ενώ οι αμερικανοί δεν συμφωνούν.  Πιστεύεται ότι η διαφορά οφείλεται στη δόση, στην Ευρώπη η ημερήσια δόση του φαρμάκου είναι σημαντικά μεγαλύτερη απότι στις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά περισσότεροι από 2.500.000 αμερικανοί λαμβάνουν καθημερινά το φάρμακο, ένας αριθμός ανάλογος με αυτόν των ατόμων που λαμβάνουν την παρακεταμόλη.

Αν και υπάρχει διχογνωμία, όπως είπαμε, όσον αφορά την δράση της γλυκοζαμίνης, όλοι συμφωνούν ότι πρόκειται για ένα φάρμακο που δεν παρουσιάζει καμμία ανεπιθύμητη ενέργεια όσο χρόνο και να χορηγηθεί.

Μελέτες που έχουν γίνει στο εργαστήριο, έχουν δείξει ότι το φάρμακο διαθέτει μια ήπια αντιφλεγμονώδη δράση, καταργώντας κυρίως τις ιντερλευκίνες. Πολλοί πιστεύουν ότι η χρόνια χρήση του φαρμάκου, που είναι εφικτή λόγω τις απουσίας ανεπιθυμήτων ενεργειών, καταστέλλει αρκετές φλεγμονώδεις διαδικασίες στον οργανισμό και προστατεύει από παθήσεις όπως είναι η οστεοαρθρίτιδα, οι καρδιαγγειακές και οι πνευμονικές. Τα εργαστηριακά όμως αποτελέσματα δεν μπορούν να αποδειχθούν στην καθημερινή πρακτική εάν δεν γίνουν μεγάλες προοπτικές μελέτες και σε αριθμό συμμετεχόντων και σε χρονική  διάρκεια. Μια τέτοια μελέτη δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο υψηλού κύρους περιοδικό European Journal of Epidemiology από τον G.A. Bell και συν, του Πανεπιστημίου της Washington. 

Οι ερευνητές μελέτησαν την δράση της γλυκοζαμίνης σε 77510 άτομα, ηλικίας 50 έτών και πάνω, που την ελάμβαναν για την θεραπεία της οστεοαρθρίτιδάς τους, για οκτώ χρόνια. Στόχος τους όμως, σε αντιδιαστολή με τις άλλες μελέτες που έχουν γίνει για την γλυκοζαμίνη, δεν ήταν η δράση της στην οστεοαρθρίτιδα αλλά εάν το φάρμακο αυτό μπορεί να προφυλάξει και από άλλες νόσους που παρουσιάζουν μια χρόνια φλεγμονώδη διάθεση. 

Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Αφενός η γλυκοζαμίνη μειώνει σε στατιστικά σημαντικό επίπεδο τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο κατά 13%, όσο περίπου και η ασπιρίνη, και αφετέρου μειώνει στατιστικά και τον κίνδυνο θανάτου από αναπνευστικά νοσήματα κατά 41%. Η ολική μείωση της θνησιμότητας, από κάθε αίτιο, σε άτομα που ελάμβαναν γλυκοζαμίνη ήταν 33%. Αντίθετα η ασπιρίνη μειώνει την θνησιμότητα από κάθε αίτιο μόνο κατά 12-18% (ανάλογα την μελέτη). Τα αποτελέσματα αυτά ήταν ανεξάρτητα από το βάρος του σώματος, την άσκηση, την διατροφή και οποιονδήποτε άλλον περιβαλλοντολογικό παράγοντα ή θεραπεία που ελάμβαναν αυτά τα άτομα. Επειδή πολλόι από αυτούς τους ασθενείς ελάμβαναν παράλληλα και χονδροϊτίνη, η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι η τελευταία δεν  επηρεάζει θετικά ή αρνητικά τα αποτελέσματα.

Εάν τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιωθούν και από άλλες μελέτες τότε η δυνατότητά μας να επηρεάζουμε την εξέλιξη σοβαρών χρονίων παθήσεων όπως ο καρκίνος ή οι πνευμονοπάθειες, θα αυξηθεί σημαντικά. Η χρόνια χορήγηση γλυκοζαμίνης φαίνεται ότι  θα γίνει ένα ακόμη όπλο μας για την μείωση της θνησιμότητας του ανθρώπου.

Εχει λεχθεί ότι εάν θέλεις να έχεις κάτι που πότε πριν δεν είχες, θα πρέπει να κάνεις κάτι που ποτέ πριν δεν έκανες!