Οστεοπόρωση - Παιδιά – Περιβάλλον - JAMA.

Κούρου Κωνσταντίνα Ορθοπαιδικός Χειρουργός (drkkourou@gmail.com)

Είναι γνωστό ότι η οστική μάζα επηρεάζεται από περιβαλλοντικούς παράγοντες και παράγοντες του τρόπου ζωής. Οι στοχευμένες παρεμβάσεις στα αρχικά στάδια της ζωής μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο κατάγματος και της εμφάνισης Οστεοπόρωσης αργότερα στη ζωή.

Πράγματι η έκθεση των παιδιών στην πρώιμη παιδική ηλικία σε χώρους πρασίνου έχει θετικό αντίκτυπο στην υγεία των οστών, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 4 Ιανουαρίου στο JAMA Network Open.

Σε αυτή τη προοπτική μελέτη κοόρτης με όνομα (ENVIRONAGE [Environmental Influence on Aging in Early Life]), 327 ζευγάρια μητέρας-παιδιού από το Βέλγιο, παρακολουθήθηκαν από τη γέννηση και για 4 έως 6 χρόνια, μεταξύ 1ης Οκτωβρίου 2014 και 31 Ιουλίου 2021. Η δε ανάλυση δεδομένων πραγματοποιήθηκε μεταξύ Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2022.

Ο χώρος πρασίνου υπολογίστηκε για υψηλή βλάστηση (>3 m ύψος), για χαμηλή βλάστηση (≤3 m ύψος) και για συνολική βλάστηση (άθροισμα υψηλών και χαμηλών δένδρων-φυτών) σε αρκετές ακτίνες (100-3000 m) γύρω από την κατοικία μετά τη γεωκωδικοποίηση των διευθύνσεων.

Τα ευρήματα έδειξαν ότι η πρώιμη έκθεση σε αστικούς χώρους πρασίνου συσχετίστηκε με καλύτερη υγεία των οστών κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Παρατηρήθηκε συσχέτιση μεταξύ της αύξησης του εύρους (IQR) στην συνολική βλάστηση (21,2 %) και της υψηλής βλάστησης (19,9 %) σε χώρο πρασίνου πέριξ των 500 m από την κατοικία όπως και ανάλογη αύξηση της οστικής πυκνότητας ακόμη και όταν η κατοικία του παιδιού ευρίσκετε και 1000 μέτρα από την περιοχή του πρασίνου. Η αύξηση αυτή δεν είχε μεγάλες διαφορές ανάλογα με το φύλο των παιδιών.

Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της πρώιμης έκθεσης των παιδιών 4 έως 6 ετών σε αστικούς χώρους πρασίνου για την υγεία των οστών τους κατά τη διάρκεια κρίσιμων περιόδων ανάπτυξης, με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις (doi:10.1001/jamanetworkopen.2023.50214).