Αρθρα μικρά, μεγάλες περιλήψεις. Η νέα τάση στα ιατρικά περιοδικά.
Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, Ρευματολόγος,myoskeletiko@gmail.com
Σε μια συνέντευξη που παραχώρησε ο νέος διευθυντής σύνταξης του JAMA (Journal of American Medical Association), που είναι ένα από τα μεγαλύτερα και εγκυρότερα περιοδικά του κόσμου, στον δημοσιογράφο Robert Lowes για λογαριασμό του Medscape, τόνισε ότι η καινούργια κατεύθυνση του περιοδικού θα είναι τα άρθρα που δημοσιεύονται να είναι οπωσδήποτε μικρότερα από τις 4000 λέξεις.
Ο Howard Bauchner, MD, που αναλαμβάνει το περιοδικό από 1ης Ιουλίου πιστεύει ότι οι συνήθειες των αναγνωστών έχουν αλλάξει πολύ και κανένας δεν έχει πλέον καιρό να διαβάσει ένα μεγάλο άρθρο, έτσι αυτό που κάνει συνήθως είναι να διαβάζει μόνο την περίληψη. Κατά την άποψή του η δημοσίευση μεγαλυτέρων περιλήψεων ίσως να είναι η λύση που θα κάνει ένα περιοδικό περισσότερο ενδιαφέρον για τους αναγνώστες του χωρίς να μειώνεται η εγκυρότητα του άρθρου.
Ακόμη προτείνει μερικά από τα περισσότερο ενδιαφέροντα άρθρα να δημοσιεύονται και σε άλλες γλώσσες πλην των αγγλικών και το περιοδικό να αποκτήσει μια πιο κοινωνική χροιά και να συμμετέχει με κάποια άρθρα του στις προσπάθειες για την βελτίωση και αλλαγή του συστήματος υγείας που προτείνει η κυβέρνηση Ομπάμα.
Medscape Medical News © 2011 WebMD, LLC, Send comments and news tips to news@medscape.net.
Σχόλιο
Με ευκαιρία αυτή την συνέντευξη νομίζω ότι και εμείς εδώ στην Ελλάδα θα πρέπει να ξαναδούμε σοβαρά το θέμα Ιατρικό περιοδικό. Στη χώρα μας τα διάφορα ιατρικά περιοδικά συνήθως είναι συνδεδεμένα με κάποιες επιστημονικές εταιρείες και τα περισσότερα από αυτά δημοσιεύουν σχεδόν αποκλειστικά τα πρακτικά των συνεδρίων των εταιρειών που ανήκουν. Πολλά ξεκίνησαν σαν μηνιαία, έγιναν διμηνιαία και τετραμηνιαία και τώρα έχουν εξελιχθεί σε εξαμηνιαία. Τα άρθρα τους είναι γραμμένα για εσωτερική κατανάλωση και οι περισσότεροι ερευνητές που έχουν κάτι ενδιαφέρον και πρωτότυπο να πουν προσπαθούν να το δημοσιεύσουν σε ένα ξένο περιοδικό. Γενική είναι η εντύπωση ότι και μόνο η δημοσιεύση σε κάποιο μη ελληνικό περιοδικό, ανεξάρτητα πιο είναι αυτό, έχει μεγαλύτερη αξία.
Στον επιστημονικό χώρο μάλιστα που καλύπτει το μυοσκελετικό σύστημα η κατάσταση είναι μερικές φορές ακόμη χειρότερη. Κάποιοι άξιοι επιστήμονες που θα έλεγα ότι έχουν μεράκι με το γράψιμο, καλύπτουν με τα άρθρα τους, είτε σαν πρώτοι συγγραφείς, είτε σαν τελευταίοι, ολόκληρο το τεύχος ενός περιοδικού και αυτό όχι μόνο μια φορά τον χρόνο.
Επομένως η πορεία του ελληνικού΄ιατρικού περιοδικού μέσα στο χώρο της ενημέρωσης έχει φθάσει σε ένα τέλος. Οι προσπάθειες αναζωογόνησής του είναι μάλλον άκαρπες και καλύτερα οι διάφορες επιστημονικές εταιρείες να βρούν άλλους τρόπους ενημέρωσης των μελών τους σε συστηματική βάση. Μόνο η δημοσίευση των πρακτικών των συνεδρίων τους ίσως έχει κάποια λογική. Οι υπόλοιπες εκδόσεις είναι άχρηστες και αντιοικολογικές.
Για όσους έλληνες γιατρούς γνωρίζουν καλά ή μέτρια Αγγλικά, το Διαδίκτυο έχει ανοίξει καινούργιους ορίζοντες. Με μια ματιά, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, μπορείς να ενημερωθείς για τα τελευταία νέα στο χώρο σου. Για ότι πιο καινούργιο υπάρχει από πλευράς διάγνωσης και θεραπείας. Ακόμη με μια επίσκεψη σε διάφορους ιστότοπους μπορείς να αντλήσεις πληροφορίες σχετικές με όποιο θέμα σε απασχολεί στην καθημερινή κλινική πρακτική σου όπως πχ ανεπιθύμητες ενέργειες φαρμάκων, καινούργια φάρμακα, άγνωστες αλληλεπιδράσεις φαρμάκων, αξιολόγηση εργαστηριακών εξετάσεων και τόσα άλλα. Γρήγορα και αποτελεσματικά.
Η ιατρική είναι μια επιστήμη που καθημερινά αλλάζει. Χιλιάδες επιστήμονες απόλα τα μέρη της γης «σερφάρουν» καθημερινά στο Διαδίκτυο ψάχνοντας για καινούργιες πληροφορίες χρήσιμες για να κατανοήσουν τα προβλήματα των ασθενών τους. Πολλοί άλλοι δημοσιεύουν τις απόψεις τους που ενισχύουν ή ανατρέπουν τις ήδη υπάρχουσες. Κάθε ημέρα κάτι αλλάζει που σίγουρα είναι ζωτικό για κάποιο ασθενή μας.
Δυστυχώς και σε αυτό τον τομέα στην Ελλάδα είμαστε αρκετά πίσω. Ελάχιστο ποσοστό ελλήνων ιατρών χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο στην καθημερινή κλινική τους πρακτική και αυτοί δεν είναι μόνο οι μεγάλης ηλικίας που έχουν και κάποια δικαιολογία. Σε κάποια έρευνα που έκανε πριν 5 περίπου χρόνια μια μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία, βρήκε ότι το ποσοστό των ελλήνων ιατρών που χρησιμοποιούσαν συστηματικά το Διαδίκτυο δεν ξεπερνούσε το 5%, παρόλο που σε ένα ποσοστό 50% και πλέον, ο υπολογιστής ήταν βασικό αξεσουάρ του γραφείου τους. Πολλοί μάλιστα, έφταναν στο σημείο να επικολλούν στην σβυστή οθόνη του υπολογιστή και σημειώματα υπενθύμισης για διάφορες εργασίες που είχαν να κάνουν. Ελπίζω τώρα με την εφαρμογή της υποχρεωτικής ηλεκτρονικής συνταγογράφησης οι συνάδελφοι να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και να να μην θεωρούν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή κάτι το ξένο, δύσκολο στον χειρισμό και απόμακρο. Κάτι που δεν τους αφορά ούτε στην ζωή τους ούτε στη δουλειά τους.
Εάν πραγματικά επιτύχουμε και μόνο αυτό θα έχουμε πλησιάσει τουλάχιστον για μια δεκαετία τους ξένους συναδέλφους μας.
Γεωργιάδης Α.Ε., Αρθρα μικρά, μεγάλες περιλήψεις. Η νέα τάση στα ιατρικά περιοδικά. www.Myoskeletiko.com , Αρθρα συνεργατών, 13-05-2011.