H βελονοθεραπεία σαν πρώτη λύση στον οξύ πόνο αντί για τα οπιοειδή και οπιούχα.
Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, Ρευματολόγος, (myoskeletiko@gmail.com).
Εδώ και αρκετά χρόνια η χορήγηση οπιοειδών/οπιούχων στον οξύ πόνο είναι μια συνήθεια σε όλα επείγοντα τμήματα των νοσοκομειακών ιδρυμάτων, ιδιωτικών και δημοσίων. Δυστυχώς στις ΗΠΑ η πρακτική αυτή οδήγησε στην επιδημία των οπιοειδών, η οποία στοιχίζει 56.000 θανάτους κάθε χρόνο. Πράγματι περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις εξάρτησης οπιοειδών ξεκινούν από τα επείγοντα ιατρεία όπου συνήθως φτάνει ο ασθενής σε μια κατάσταση οξέος πόνου και λαμβάνει κάποιο οπιούχο/οπιοειδές άμεσα και συνήθως η συνταγογράφηση του συνεχίζεται στο διηνεκές (Nielsen A., et al. 2022, doi: 10.1093/pm/pnac056).
Τόσο από την πλευρά της κλινικής ιατρικής με διάφορες τροποποιήσεις των θεραπευτικών σχημάτων όσο και από την πλευρά του κράτους με την χορήγηση εκατομμυρίων δολαρίων για σχετικές μελέτες, έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα. Δυστυχώς ακόμη και σήμερα δεν έχει επιλυθεί παρόλο που από ότι λένε κάποια πρόσφατα στατιστικά στοιχεία έχει ελαφρά βελτιωθεί.
Μία σημαντική ομάδα ερευνητών πιστεύει ότι θα μπορούσε η βελονοθεραπεία να χρησιμοποιηθεί σαν εναλλακτική μέθοδος θεραπείας του καθημερινού οξέος πόνου και να μην χρησιμοποιείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και κυρίως σε εξάρσεις του χρόνιου πόνου ακόμη και σε επείγοντα τμήματα των ιδιωτικών και δημοσίων νοσοκομείων. Πράγματι οι μέχρι τώρα μελέτες που αφορούν την βελονοθεραπεία είναι αρκετές και αποδεικνύουν ότι μπορεί πράγματι να αντικαταστήσει τα οπιοειδή και οπιούχα σε οξείες καταστάσεις που χορηγούνται συστηματικά μέχρι σήμερα και όχι μόνο στις ΗΠΑ. Υπάρχει η άποψη ότι εάν η βελονοθεραπεία ήταν κοινό φάρμακο, σαν όλα τα άλλα, θα είχε πάρει ήδη την επίσημη έγκριση από τις αρμόδιες αρχές, για την χρησιμοποίηση της στις παραπάνω συνθήκες. Δυστυχώς όμως η νοοτροπία της μη χρησιμοποίησης μη φαρμακολογικών θεραπειών της συμπληρωματικής ιατρικής σε οξείες και επείγουσες περιπτώσεις είναι μια καθιερωμένη τακτική μεταξύ των γιατρών. Απλώς και γιατί ένα μεγάλο μέρος από αυτούς δεν τις πιστεύουν.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετές μεγάλες μελέτες ανασκόπησης για το συγκεκριμένο θέμα. Το 2018 μια ομάδα από ειδικούς αναζήτησε στην βιβλιογραφία και βρήκε 22 συστηματικές μελέτες ανασκόπησης και 17 μεταναλύσεις σε όλες τις κλασικές βάσεις δεδομένων οι οποίες ασχολούντο με το συγκεκριμένο πρόβλημα. Αλλά και άλλες μελέτες οι οποίες αναφέρονται σε χιλιάδες ασθενείς καταλήγουν ότι η εφαρμογή της βελονοθεραπείας στα επείγονται ιατρεία είναι μια απλή και χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες λύση αρκεί ο γιατρός να γνωρίζει την συγκεκριμένη μέθοδο και να την πιστεύει (Xiang A., et al. 2017, doi: 10.1155/2017/3837194, Vickers A., et al. 2017, DOI: 10.1016/j.jpain.2017.11.005, Witt C., et al. 2019. DOI: 10.1097/AJP.0000000000000691).
Θα πρέπει όλοι να κατανοήσουμε ότι οι ιάσιμες παθήσεις έχουν μία θεραπεία, οι ανίατες πολλές. Τόσο ο οξύς όσο και ο χρόνιος πόνος είναι μια από τις ανίατες μέχρι σήμερα παθήσεις και η βελονοθεραπεία είναι μια από τις πολλές θεραπείες που πρέπει να μάθουμε να χρησιμοποιούμε.