Μήπως το στρες προκαλεί Οστεοπόρωση;;;

Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, Ρευματολόγος, (www.myoskeletiko.com).

Για όσους γνωρίζουν καλά την παθοφυσιολογία της Οστεοπόρωσης, δύσκολα θα δεχόταν μια κατάσταση όπως το στρες να προκαλεί μείωση της οστικής μάζας.

Το στρες είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού σε κάποιο εξωγενές,  συνήθως άϋλο, απειλητικό ερέθισμα το οποίο διαρκεί κάποιο χρονικό διάστημα. Σκοπός είναι να εκλυθούν οι ανάλογες ουσίες, όπως π.χ. η αδρεναλίνη, οι οποίες θα προετοιμάσουν τον οργανισμό  και θα τον καταστήσουν ικανό να αντιδράσει γρήγορα και αποτελεσματικά. Βέβαια η έκκριση διεγερτικών ουσιών, όπως π.χ. τα γλυκοκορτικοειδή, η προλακτίνη, η λεπτίνη, η παραθορμόνη ή η αναστολή της έκκρισης κάποιων άλλων, όπως π.χ. των ορμονών των γονάδων, όταν είναι χρόνια, επηρεάζει αρνητικά άλλα συστήματα όπως π.χ. το καρδιαγγειακό και προκαλεί υπέρταση, το νευρικό και προκαλεί άγχος και πιθανώς κατάθλιψη, το γαστρεντερικό και προκαλεί από έλκος στομάχου μέχρι ευερέθιστο έντερο, το συμπαθητικό σύστημα κ.ά.

Οταν οι  διαταραχές αυτές χρονίσουν τότε ένα σωματικό στρες καταλήγει και σε ψυχολογικό στρες με συμπεριφορικές αλλαγές τόσο σε αυτό καθ εαυτό το άτομο όσο και στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί με το κοινωνικό του περιβάλλον. Οι άνθρωποι οι οποίοι πάσχουν από χρόνιο στρες αλλάζουν προοδευτικά αλλά δραστικά τις καθημερινές διαιτητικές τους συνήθειες, ρέπουν προς τον αλκοολισμό, καπνίζουν τσιγάρο ή άλλες τοξικές ουσίες, νιώθουν συνέχεια κουρασμένοι με αποτέλεσμα την μείωση της κινητικότητας τους κ.ά. Ολες αυτές οι αρνητικές ψυχολογικές αντιδράσεις βλάπτουν σοβαρά την υγεία του σκελετού, όπως καλά γνωρίζουμε και καταλήγουν να δημιουργούν Οστεοπενία αρχικά και τελικά Οστεοπόρωση (Ng J.S., et al. 2021. doi:10.7150/ijms.50680).

         Επομένως ένα χρόνιο στρες ενεργοποιεί διάφορους επιγενετικούς βλαπτικούς παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την οστική μάζα. Εάν μάλιστα τα άτομα αυτά είναι μεγάλης ηλικίας, λαμβάνουν και φάρμακα τα οποία επηρεάζουν αρνητικά τα οστά όπως π.χ. τα αντιυπερτασικά, οι στατίνες, τα ηρεμιστικά, η κορτιζόνη ή έχουν άλλους αρνητικούς παράγοντες για την εξέλιξη του σκελετού, οι βλαπτικές σωματικές και συμπεριφορικές δράσεις του στρες, αθροίζονται με αυτούς και η Οστεοπόρωση και τα οστεοπορωτικά κατάγματα εκδηλώνονται συχνότερα (Ryan R. Kelly et al. 2019, doi: 10.3389/fpsyt.2019.00200).

Δυστυχώς το καθημερινό στρες θα αυξάνεται συνεχώς και θα ακολουθεί τις νέες γενιές στο μέλλον, διότι τα άτομα θα υποχρεώνονται να προσαρμόζονται  συνεχώς σε έναν νέο κόσμο ο οποίος θα αλλάζει ταχύτατα. Στην αγωνία τους, να ενταχθούν στις μελλοντικές κοινωνίες και να επιζήσουν, θα έχουν μόνο ένα όπλο, ένα δίκοπο μαχαίρι, που θα ονομάζεται στρες.