5΄λεπτά βάδισης ημερησίως βελτιώνουν την Οστεοαρθρίτιδα του γόνατος.
Αλεξάνδρα-Ρεγγίνα Τσαντίλη, Φυσικοθεραπεύτρια, (tsantilial@gmail.com).
Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, η άσκηση βοηθά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Είναι γεγονός ότι οι πιο δραστήριοι ασθενείς διατηρούν καλύτερη φυσική κατάσταση και μυϊκό τόνο, ελέγχουν το σωματικό βάρος τους πιο αποτελεσματικά -επομένως και την κατανομή του στις στηρικτικές αρθρώσεις των κάτω άκρων- ενώ η αύξηση παραγωγής του αρθρικού υγρού κατά την άσκηση βελτιώνει την ποιότητα της κίνησης και προστατεύει τον αρθρικό χόνδρο καθώς οι αρθρικές επιφάνειες λιπαίνονται καλύτερα.
Από τους ασθενείς που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) γόνατος, αρκετοί θα υποβληθούν σε χειρουργική αντικατάσταση της άρθρωσης λόγω του πόνου και της δυσλειτουργίας. Πράγματι, το 2005 πραγματοποιήθηκαν 450.000 ολικές αρθροπλαστικές γόνατος και εκτιμάται ότι το 2030 ο αριθμός θα ανέλθει στα 3,4 εκατομμύρια.
Οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις, με κορωνίδα τη βάδιση σε ευθεία (αποφεύγοντας ανηφόρες-κατηφόρες και σκάλες) και με κατάλληλη υπόδηση, στην αντιμετώπιση της ΟΑ του γόνατος είναι πολύ σημαντικές, δεδομένου ότι αρκετοί ασθενείς καταφεύγουν στην κατάχρηση οπιοειδών αναλγητικών ή μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων με τις γνωστές παρενέργειες.
Το ερώτημα που τέθηκε στη συνάντηση του ετήσιου Αμερικάνικου Κολλεγίου Ρευματολογίας, είναι «κατά πόσο μπορεί να ωφελήσει το περπάτημα τους ασθενείς με ΟΑ του γόνατος και ποια είναι η κατάλληλη ταχύτητα γι’ αυτό».
Για να διαπιστωθεί εάν το περπάτημα ωφελεί ή βλάπτει τους ασθενείς με ΟΑ του γόνατος, πραγματοποιήθηκε έρευνα σε 1854 ασθενείς. Οι συμμετέχοντες ήταν κατά 55% γυναίκες και είχαν μέσο όρο ηλικίας τα 65 έτη και δείκτη μάζας σώματος 28.4%.
Προκειμένου να διαφοροποιηθούν οι ομάδες των ασθενών ταξινομήθηκαν με τη χρήση ταχύμετρων ως εξής:
►1βήμα/min, δε θεωρείτε περπάτημα.
►1-49 βήματα/min, πολύ χαλαρό περπάτημα.
►50-100-βήματα/min, χαλαρό περπάτημα ή βηματισμός περιπάτου.
► πάνω από 100 βήματα/min, μέτριο προς σθεναρό περπάτημα.
Οι συμμετέχοντες φορούσαν το ταχύμετρο 4 φορές την εβδομάδα, για μια περίοδο 5 ετών και διαπιστώθηκε ότι:
1. Από τα 1854 άτομα, τα 108 χρειάστηκαν ολική αρθροπλαστική. Το ρίσκο για την επέμβαση μειώθηκε κατά 16% σ΄αυτούς οι οποίοι πέρασαν απο το καθόλου περπάτημα σε μέτριο προς γρήγορο.
2. Δεν παρατηρήθηκε διαφορά, ούτε στην κλινική εικόνα ούτε στην απεικονιστική, στους ασθενείς που πέρασαν από την απραξία στο ελάχιστο περπάτημα.
Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δείχνουν ότι 5 λεπτά γρήγορου περπατήματος ημερησίως (πάνω από ένα βήμα το δευτερόλεπτο), καθυστερεί την εξέλιξη της ΟΑ, αλλά και την αναγκαιότητα ολικής αρθροπλαστικής, η οποία μετά τα 20 έτη μπορεί να απαιτεί επανεπέμβαση.
Για τις περιπτώσεις βαριάς ΟΑ, 10 λεπτά γρήγορου βαδίσματος καθημερινά ωφελούν, γιατί ακόμα και εάν παρουσιάζεται πόνος τις πρώτες ώρες μετά τη βάδιση, αυτό δεν είναι επιβαρυντικό για την εξέλιξη της πάθησης, σε αντίθεση με το τρέξιμο που μπορεί να προκαλεί μικροτραυματισμούς.
Πηγή: Medscape Medical News © 2018
American College of Rheumatology (ACR) 2018 Annual Meeting: Abstract 1166. Presented October 22, 2018.