14-03-2017

H αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνης ελαττώνει τον κίνδυνο οστεοπορωτικού κατάγματος στους ηλικιωμένους άνδρες. Δ. Καρόκης, Ρευματολόγος, (dkarokis@hotmail.com)

H αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνης ελαττώνει τον κίνδυνο οστεοπορωτικού κατάγματος
στους ηλικιωμένους άνδρες.
Δ. Καρόκης, Ρευματολόγος, (dkarokis@hotmail.com)
 
 
Πρόσφατη δημοσίευση στο J Bone Miner Res, μελετά τη συσχέτιση της πρόσληψης πρωτεϊνης με την επίπτωση καταγμάτων σε ηλικιωμένους άνδρες, και ακόμα πιο συγκεκριμένα σε σχέση με την κατηγορία προσλαμβανόμενης πρωτεϊνης και τη θέση του πιθανού κατάγματος. 
Μελετήθηκε προοπτικά για 15 έτη μια κοόρτη 5875 ανδρών μέσης ηλικίας 73.6 ετών (SD = 5.9 years) που συμμετείχαν στη μελέτη Osteoporotic Fractures in Men (MrOS). Η πρόσληψη πρωτεϊνης αξιολογήθηκε ως ποσοστό της συνολικής πρόσληψης ενέργειας (total energy intake, TEI) και η μέση πρόσληψη πρωτεϊνης από όλες τις πηγές ήταν 16.1% TEI. 
Κατά τη διάρκεια της 15ετούς παρακολούθησης συνέβησαν 612 μείζονα οστεοπορωτικά κατάγματα, 806 κατάγματα χαμηλής ενέργειας, 270 κατάγματα ισχίου, 193 σπονδυλικά κατάγματα, και 919 κατάγματα σε θέσεις εκτός ισχίου και σπονδυλικής στήλης. 
Μετά από στάθμιση για διάφορες μεταβλητές όπως ηλικία, φυλή, ύψος, προηγούμενη διάγνωση οστεοπόρωσης,  φυσική δραστηριότητα, οικογενειακή κατάσταση, κάπνισμα, χρήση κορτικοειδών, κατανάλωση αλκοόλ, πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D κ.α, βρέθηκε ότι η αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνης σχετιζόταν με χαμηλότερο κίνδυνο για μείζον οστεοπορωτικό κάταγμα (HR = 0.92 [95% CI: 0.84, 1.00]), και παρόμοια συσχέτιση βρέθηκε και για τα κατάγματα χαμηλής ενέργειας. Η σχέση μεταξύ πρωτεϊνης και κατάγματος διέφερε ανάλογα με την πηγή πρόσληψης. Η αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνης από γαλακτοκομικές και άλλες ζωικές πρωτεϊνες σχετιζόταν με ελαττωμένο κίνδυνο για κάταγμα ισχίου (HR = 0.80 [95% CI: 0.65, 0.98] και HR = 0.84 [95% CI: 0.72, 0.97], αντίστοιχα), ενώ η πρόσληψη πρωτεϊνης φυτικής προέλευσης δεν έδειξε τέτοια συσχέτιση (HR = 0.99 [95% CI: 0.78, 1.24]). Η σχέση μεταξύ πρωτεϊνης και κατάγματος διέφερε επίσης και όσον αφορούσε τη θέση του πιθανού κατάγματος. Υπήρχε ελάττωση του κινδύνου για κάταγμα ισχίου, (HR = 0.84 [95% CI: 0.73, 0.95]), αλλά όχι και για κλινικό σπονδυλικό κάταγμα (HR = 1.06 [95% CI: 0.92, 1.22]). 
Συμπερασματικά, η αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνης (ιδίως ζωικής προέλευσης) φάνηκε να μειώνει τον κίνδυνο μείζονος οστεοπορωτικού κατάγματος.
Πηγή 
The Association Between Protein Intake by Source and Osteoporotic Fracture in Older Men: A Prospective Cohort Study. J Bone Miner Res. 2016 Dec 12. doi: 10.1002/jbmr.3058. [Epub ahead of print]