Σύγκριση Θειϊκής Χονδροϊτίνης και Σελεκοξίμπης στην οστεοαρθρίτιδα.
Κων/νος Σαρόπουλος, Ορθοπαιδικός, (ksaropoulos@hotmail.com).
Μια πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη και συγκριτική μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο «Arthritis Research and Therapy», η επονομαζόμενη MOSAIC (24 MOnth study on Structural changes in knee osteoarthritis Assessed by MRI with Chondroitin sulfate), συνέκρινε τη δράση της θειϊκής χονδροϊτίνης και της σελεκοξίμπης στην οστεοαρθρίτιδα του γόνατος σε 194 ασθενείς με φλεγμονή (υμενίτιδα) και μέτριο πόνο.
Τα αποτελέσματα της καθημερινής χορήγησης 1200 mg θειϊκής χονδροϊτίνης (CS b-Bioactive) ή 200 mg σελεκοξίμπης (Celebrex, Pfizer) ημερησίως για 2 συνεχή έτη εκτιμήθηκαν κλινικά με τις υποκλίμακες WOMAC αλλά και ως προς την απώλεια του αρθρικού χόνδρου με ποσοτική Μαγνητική τομογραφία, και μάλιστα με τρεις κατά σειρά μετρήσεις, δηλαδή μία κατά την έναρξη της μελέτης, μία στο έτος και άλλη μία στο τέλος της, δηλαδή στους 12 και 24 μήνες.
Τα δεδομένα έδειξαν ότι και οι δύο θεραπείες είχαν παρόμοια κλινική αποτελεσματικότητα, δηλαδή βελτίωση κατά 50% του πόνου, της λειτουργικότητας, της δυσκαμψίας και του υδράρθρου, ενώ η θειική χονδροϊτίνη φάνηκε ανώτερη της σελεκοξίμπης αναφορικά με την καθυστέρηση της εξέλιξης της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος, καθώς οι ασθενείς αυτής της ομάδας είχαν στατιστικά σημαντικά μικρότερη απώλεια χόνδρου κατά το πρώτο έτος της θεραπείας και για τα 2 χρόνια της διάρκειας της έρευνας συγκρινόμενοι με όσους ελάμβαναν την σελεκοξίμπη, μια πολύ σημαντική ένδειξη καθόσον είναι γνωστό ότι η οστεοαθρίτιδα χαρακτηρίζεται από την προοδευτική φθορά του αρθρικού χόνδρου (wear and tear).
Στο «The journal Annals of the Rheumatic Diseases», πρόσφατα επίσης, δημοσιεύτηκαν τα αποτελέσματα από μια διεθνή, κλινική, πολυκεντρική, διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη μελέτη σε ασθενείς με συμπτωματική οστεοαρθρίτιδα γόνατος με μέτριο έως έντονο πόνο, τη μελέτη MOVES (Multicentre Osteoarthritis InterVEntion trial with Sysadoa), όπου συγκρίθηκαν η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια του συνδυασμού Θειϊκής Χονδροϊτίνης και Υδροχλωρικής Γλυκοζαμίνης επίσης με τη Σελεκοξίμπη, επιβεβαιώνοντας την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια του συνδυασμού Θειϊκής Χονδροϊτίνης και Υδροχλωρικής Γλυκοζαμίνης (Droglican) στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας σε ασθενείς με σοβαρό πόνο.
Στη μελέτη αυτή, η οποία είναι μια από τις μεγαλύτερες που έχουν διεξαχθεί πρόσφατα στην οστεοαρθρίτιδα, συμπεριελήφθησαν 606 ασθενείς από 42 ιατρικά κέντρα στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Πολωνία και την Ισπανία, ηλικίας άνω των 40 ετών με ακτινολογική οστεοαρθρίτιδα 2ου ή 3ου βαθμού και πόνο > 301 (0-500) μονάδες της κλίμακας WOMAC, ενώ αποκλείστηκαν εκείνοι με υψηλό γαστρεντερικό ή καρδιαγγειακό κίνδυνο λόγω της λήψης του αντιφλεγμονώδους.
Και σε αυτή τη μελέτη και τα δύο φάρμακα βελτίωσαν κατά 50% τον πόνο, τη λειτουργικότητα, τη δυσκαμψία, τη φλεγμονή, το οίδημα και τη συνολική ποιότητα ζωής από τους πρώτους 6 μήνες, χωρίς σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων στο τέλος της μελέτης και ως προς τα αποτελέσματα, αλλά και το ποσοστό των ανεπιθύμητων ενεργειών, που ήταν ήπιες και ομοιόμορφα κατανεμημένες μεταξύ των δύο ομάδων θεραπείας.
Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών ήρθαν να επιβεβαιώσουν τα ευρήματα μελέτης που δημοσιεύθηκε παλαιότερα στο «New England Journal of Medicine» (Clegg et al 2006), η οποία έδειξε ότι ο συνδυασμός υδροχλωρικής γλυκοζαμίνης και θειϊκής χονδροϊτίνης απέδωσε σημαντικά καλύτερα από το εικονικό φάρμακο σε ασθενείς με σοβαρό πόνο και να τονίσουν παράλληλα ότι ο συνδυασμός χονδροϊτίνης και γλυκοζαμίνης παρουσιάζει ανάλογη αποτελεσματικότητα με το εκλεκτικό μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο σελεκοξίμπη, χωρίς τους κινδύνους που ενέχει η μακρόχρονη χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, πολύ σημαντική διαπίστωση για την αντιμετώπιση μιας χρόνιας νόσου όπως η οστεοαρθρίτιδα που συχνά συνοδεύεται και με άλλα νοσήματα, που μπορεί να κάνουν επισφαλή τη χορήγησή τους, όταν μάλιστα καταδείχθηκε πως η χονδροϊτίνη είναι ανώτερη από τη Σελεκοξίμπη ως προς τη διάσωση του αρθρικού χόνδρου.
Ακόμα κι αν αυτές οι μελέτες δεν σημαίνουν την ολική επαναφορά των Βραδέως Δρώντων Αντιοστεαρθριτικών φαρμάκων (SYSADOA), αν μη τι άλλο επιβεβαιώνουν ότι δεν καθιστά και τόσο αιρετικούς όσους τα συστήνουν στην καθημερινή κλινική πρακτική. Άλλωστε ποιός θα μπορούσε να αγνοήσει αυτά τα βοηθητικά φάρμακα που δεν συστήνονται μεν από τις επίσημες κατευθυντήριες οδηγίες αλλά μπορεί να ωφελούν κάποιους από τους ασθενείς, ενώ παράλληλα επιβεβαιώνεται με τρέχουσες μελέτες η ασφαλής χορήγηση και η χρησιμότητά τους, για όσο τουλάχιστον οι διαθέσιμες φαρμακευτικές θεραπείες για την οστεοαρθρίτιδα έχουν πενιχρά αποτελέσματα ή δεν μπορούν να χορηγηθούν επί μακρόν.
Πηγή: M. Hochberg, J. Martel-Pelletier, J. Monfort, I. Möller, J. R. Castillo, N. Arden, F. Berenbaum7, P. Conaghan, T. Pap, P. Richette, A. Sawitzke, P. du Souich, J. P. Pelletier, On behalf of MOVES Investigation Group. Multicentric osteoarthritis intervention study with SYSADOA (MOVES): Effects of combined glucosamine hydrochloride and chondroitin sulfate vs celecoxib for painful knee osteoarthritis.