Οι ικανότητες των ανθρώπων του περιβάλλοντός είναι μια χαρά. Η ανοχή μου στους ηλιθίους χρειάζεται βελτίωση!
1. Έχει μερικά λεπτά που σταμάτησε η βροχή και στο σπίτι το αντρόγυνο συζητά περί φαγητού.
Λέει η γυναίκα:
-Δεν πας λέω Στέλιο μου να μαζέψεις σαλιγκάρια, καιρό έχουμε να φάμε…
-Πολύ καλή ιδέα», απαντά αυτός, και ξεκινά στους αγρούς να βρει σαλιγκάρια.
Πράγματι, πολλά τα σαλιγκάρια, πέρασε γρήγορα η ώρα, ώσπου κάποια στιγμή το απόγευμα εκεί που μάζευε ο Στέλιος βλέπει τον φίλο του τον Λάζαρο.
– Ρε συ, πάμε να πιούμε κανά κρασάκι, του λέει ο Λάζαρος.
– Μπα, θα με σκοτώσει η γυναίκα μου. Άστο καλύτερα.
– Πάμε ρε, καιρό έχουμε να τα πούμε, επέμενε ο άλλος.
Τελικά κατάφερε να τον πείσει και βρέθηκαν να τα πίνουν με τις ώρες. Το ένα ποτήρι κρασί έφερε το άλλο και πήγε η ώρα περασμένα μεσάνυχτα. Μόλις το παίρνει χαμπάρι ο Στέλιος λέει:
– Θα με σκοτώσει η γυναίκα μου. Της είπα ότι πάω για σαλιγκάρια και λείπω όλη μέρα.
Παίρνει λοιπόν τα σαλιγκάρια του και τρέχει προς το σπίτι. Φτάνοντας στο κατώφλι του σπιτιού του, βλέπει το φως αναμμένο. Αντιλαμβανόμενος τί έχει να ακούσει από τη γυναίκα του που τον περίμενε, ανοίγει τη σακούλα και πετάει τα σαλιγκάρια κάτω. Τότε ανοίγει την πόρτα και βλέπει την γυναίκα του έτοιμη να του χυμήξει με τον πλάστη στο χέρι. Αμέσως ο Στέλιος γυρίζει το κεφάλι του προς τα πίσω και κάνοντας πως μιλάει στα σαλιγκάρια, λέει:
– Άντε ελάτε – ελάτε, λίγο ακόμα και φτάσαμε…
2. Μία πολύ όμορφη γυναίκα ήταν στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου της και περίμενε να πάρει το κλειδί της.
Καθώς περίμενε έρχεται δίπλα της ένας τύπος και άθελά του την χτυπά με τον αγκώνα του στο στήθος.
Μες την ντροπή του προσπαθούσε να βρει μια καλή δικαιολογία για να μην παρεξηγηθεί.
Της λέει της γυναίκας:
-Αν η καρδιά σου είναι τόσο μαλακή όσο το στήθος σου ελπίζω να με συγχωρέσεις…
Και του απαντάει αυτή:
-Αν το πουλί σου είναι τόσο σκληρό όσο ο αγκώνας σου…θα είμαι στο δωμάτιο 106…
3. Ο κυρ. Μηνάς και η γυναίκα του αποφάσισαν να κάνουν μια συμφωνία.
Να αγοράσουν δύο τενεκέδες με μια μικρή τρύπα στο πάνω μέρος και κάθε φορά που ο ένας απατά τον άλλον να ρίχνει ένα σπυρί ρύζι μέσα. Ύστερα από είκοσι χρόνια θα άνοιγαν τους τενεκέδες για να δουν τα αποτελέσματα.
Αφού πέρασαν τα είκοσι χρόνια άνοιξαν τους τενεκέδες. Στον τενεκέ του Μηνά υπήρχαν 23 σπυριά ρύζι ενώ στον τενεκέ της γυναίκας του κανένα.
Οπότε ο Μηνάς λέει στην γυναίκα του:
– Μπράβο κούκλα μου, ούτε ένα σπυρί ρύζι στον τενεκέ σου. Τόσο πιστή μου είσαι;
– Άντρα μου, το πιλάφι που έτρωγες τόσα χρόνια από που νομίζεις ότι ήταν;