12-12-2021

Τελευταίο αποτέλεσμα για την θεραπεία της Ουρικής Νόσου: Αλλοπουρινόλη έναντι Φεμπουξοστάτης = Ισοπαλία. Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης. Ρευματολόγος, (www.myoskeletiko.com).

Τελευταίο αποτέλεσμα για την θεραπεία της Ουρικής Νόσου:

Αλλοπουρινόλη έναντι Φεμπουξοστάτης = Ισοπαλία.

Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης. Ρευματολόγος, (www.myoskeletiko.com).

 

Τα τελευταία 7 χρόνια το ενδιαφέρον για μία από τις πρώτες στην ιστορία ρευματικές παθήσεις, την ουρική αρθρίτιδα ή ποδάγρα όπως την ονόμαζαν την εποχή του Ιπποκράτη, αναζωπυρώθηκε αιφνίδια. Πολλοί πιστεύουν ότι ο κύριος λόγος ήταν η κυκλοφορία στην αγορά της Φεμπουξοστάτης, ενός καινούργιου φαρμάκου, το οποίο αποτελεί το αντίπαλο δέος της εγκατεστημένης 40 και πλέον χρόνια στην θεραπεία της υπερουριχαιμίας, Αλλοπουρινόλης.

Πράγματι η προσπάθεια των φαρμακευτικών εταιρειών οι οποίες υποστηρίζουν το ένα ή το άλλο φάρμακο, για να κερδίσουν μερίδιο σε μία αγορά η οποία μάλλον ήταν διεθνώς σε στασιμότητα, είχε δύο θετικά αποτελέσματα, δηλαδή αφενός την νοσολογική και θεραπευτική επαναξιολόγηση και κατανόηση της υπερουριχαιμίας ή καλύτερα της Ουρικής νόσου, αφετέρου την καλύτερη θεραπευτική αντιμετώπιση των κρίσεων της Ουρικής αρθρίτιδας.

Για κάποιον, όπως εγώ,  ο οποίος παρακολούθησε το θέμα από κοντά, για να μπορέσει να το κατανοήσει πλήρως αναγκάστηκε να συγγράψει μία μονογραφία 260 περίπου σελίδων με τίτλο «Ουρική νόσος. Η απειλή των κρυστάλλων» η οποία κυκλοφόρησε το 2020.

Τα τελευταία 3 χρόνια στο ερώτημα: Ποιο είναι το καλύτερο φάρμακο, η Αλλοπουρινόλη ή η Φεμπουξοστάτη για τον έλεγχο της υπερουριχαιμίας, πέρασε από σαράντα κύματα. Πολλοί ειδικοί και μη ειδικοί γιατροί ανακατεύτηκαν. Η FDA διαφώνησε αρκετές φορές με την EMA. Οργανώσεις ασθενών παρενέβησαν και διαμαρτυρήθηκαν, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, για το υψηλό κόστος της Φεμπουξοστάτης. Σχεδιάστηκαν μελέτες πανάκριβες οι οποίες κατέληξαν σε ανακριβή αποτελέσματα τα οποία διατυπώθηκαν σε οξείες αντιπαραθέσεις μεταξύ των ερευνητών και άλλα πολλά τέτοια δυσάρεστα.

Τον τελευταίο χρόνο το θέμα έχει μάλλον καταλαγιάσει!!! Κάποιες μελέτες οι οποίες δημοσιεύθηκαν δείχνουν ότι μάλλον τα φάρμακα είναι ισάξια και όπως όλες οι θεραπείες έχουν τα υπέρ και τα κατά τους ανάλογα την περίπτωση.

Η τελευταία μελέτη η οποία παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο στο American College of Rheumatology (ACR) Convergence 2021, καταλήγει ότι και τα δύο φάρμακα είναι ισάξια αρκεί ο θεράπων γιατρός να επιλέξει σωστά τον ασθενή και την κατάλληλη γι αυτόν δοσολογία. Το αποτέλεσμα αυτό στηρίχθηκε σε μια διπλή τυφλή πολυκεντρική μελέτη,  στις ΗΠΑ, στην οποία συμμετείχαν 940 ασθενείς οι οποίοι έπασχαν από Ουρική νόσο και Ουρική αρθρίτιδα. Οι σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες δεν διέφεραν μεταξύ των δύο φαρμάκων ούτε και αυτές οι οποίες αφορούσαν το καρδιαγγειακό σύστημα ή ακόμη και την χρόνια νεφρική ανεπάρκεια 3ου σταδίου (O’Dell J., et al., , Neogi T, Pillinger M, et al. Urate lowering therapy in the treatment of gout: a multicenter, randomized, double-blind comparison of allopurinol and febuxostat using a treat-to-target strategy. Presented at: ACR Convergence 2021; November 3-10, 2021. Abstract 1900).

Νομίζω ότι από εδώ και στο εξής, ο ρόλος των ειδικών γιατρών οι οποίοι αναλαμβάνουν να εκπαιδεύσουν τους μη ειδικούς γιατρούς στην Ουρική Νόσο, θα πρέπει να εστιαστεί σε αυτή κάθε αυτή την πάθηση όπου υπάρχουν διεθνώς αλλά και στην πατρίδα μας τεράστια προβλήματα και παρανοήσεις. Μια ιταλική παροιμία λέει: Μετά κάθε παιχνίδι σκάκι και ο βασιλιάς και το πιόνι, πάνε στο ίδιο το κουτί. Καλύτερο λοιπόν είναι να εκπαιδεύσουμε τους γιατρούς πως παίζεται το σκάκι.